Savelsbos, Zuid-Limburg

Vrijdag ben ik samen met mijn moeder naar het Savelsbos in Zuid-Limburg geweest.

Het Savelsbos staat onder beheer van Staatsbosbeheer en op de website van Staatsbosbeheer kun je allerlei wandelroutes door het Savelsbos vinden.

Er zijn routes van 10, 13 of 19 km lang. Waarbij je routes ook kunt inkorten. Wij hebben voor de 19 km versie gekozen en ingekort tot 12,5 km.

De route start in Sint Geertruid bij de kerk. Enkele jaren geleden ben ik hier ook al eens geweest, maar dan om een route te mountainbiken.

Je loopt een klein stukje door het dorp en al snel kom je op een landweggetje uit met de bekende vergezichten.

Na een klaphekje (die kom je meerdere tegen gedurende de wandelroute) loop je een dal in. Meteen staat het vol met Daslook, Bosanemonen en Speenkruid.

Na een stuk over een verharde weg te hebben gelopen zie je aan de rechterkant een oude mergelgroeve liggen.

Na de oude mergelgroeve kom je een parkeerplaats tegen waar je de bossen in loopt en allerlei soorten planten en bloemen zult zien. Onderaan deze blog heb ik een lijst gemaakt met wat we zoal tegen gekomen zijn.

De prachtige bloesem geeft je echt een lente gevoel.

In het bos zie je uitgestrekte vlakken vol met Daslook die nog niet aan het bloeien is, maar wel Speenkruid en Bosanemonen. Hierdoor lijkt het bos een groen tapijt te hebben met witte en gele stippen.

Tussen de planten en gevallen bladeren hoor je de hele tijd geritsel. Af en toe zie je ze ook rennen, de Woelmuizen. Kijk niet vreemd op, want het bos zit vol met gaten waarin ze hun holletje gemaakt hebben.

Je blijft je onderweg telkens weer verbazen over de hoeveelheid Bosanemonen die in bloei staan. Eerst bloeit de Bosanemoon en daarna gaat de Daslook bloeien. Dus in het voorjaar is het volop bloemen in het Savelsbos.

Midden in het bos ligt een prehistorische vuursteenmijn. Vijfduizend jaar geleden heeft de mens op grote schaal in dit gebied vuursteen gedolven. In totaal zijn er meer dan 75 mijnschachten gevonden in het gebied!

Na een eindje wandelen kom je even uit het bos. Je krijgt hierbij uitzicht op het oosten van Limburg. Waarbij je de actieve mergelgroeves nog goed kan zien liggen.

Wanneer je weer het bos inloopt kom je bij een mysterieuze put uit, ‘Henkeput’.

Tot op heden weet niemand waarom hier een put is. Er zijn haksporen gevonden, maar waarom hier een put is gegraven weet niemand. Met een hekwerk wordt voorkomen dat iemand in de put kan vallen. Je kunt wel op een plateau gaan staan om in de put te kijken.

Onderweg passeer je de gesloten mergelgroeve ‘Steinberggroeve’. ’s Winters overwinteren hier vleermuizen.

Je komt nu op een pad uit, ook wel ‘holleweg’ genaamd. Dit zijn meestal paden die bij neerslag veranderen in kleine beekjes. Grotere ‘hollewegen’ worden ook wel ‘grubben’ genaamd.

Je loopt nu door een boomgaard, vol met bloesem. Daarna kom je bij een bankje uit, waarop je kunt uitrusten en genieten van het mooie uitzicht.

Je loopt nu een groot gedeelte aan de bosrand, waarbij links de boomgaard ligt en rechts het bos.

Zo kom je onderweg 2 grote dassenburchten tegen. Met een beetje goed kijken kun je sporen vinden van de dassen in de vorm van haren die aan de prikkeldraad hangen of liggen er uitwerpselen tussen het gras.

Bij de klaphekjes is een slootje waar erg veel kikkers zitten, zeker de moeite waard om daar even te gaan kijken.

Links zie je nu de kerktoren van Gronsveld liggen en even later moet je een drukke straat oversteken. Eenmaal overgestoken loop je weer het bos is en kom je bij een oude mijn uit. De ‘Trichterberggroeve’ geeft je een goed beeld van hoe ‘dolines’ (orgelpijpen) eruit zien.

Het zijn vuursteen resten die minder snel verweren dan de kalksteen.

En onderweg kom je natuurlijk weer de eindeloze ‘velden’ met Bosanemonen tegen.

Aangezien we de 12,5 km route liepen, ga je na de groeve vrij snel het bos uit om via landweggetjes richting Eckelrade te lopen.

Bijna in Eckelrade aangekomen ga je rechts en ga je weer de bossen in.

In het bos kom je bij een grafheuvel uit. Deze grafheuvel is gereconstrueerd, origineel is de grafheuvel gemaakt in de periode 2000 tot 800 v. Chr..

In het bos kom je allerlei leuke en soms rare vormen tegen:

Je loopt nu aan de ‘oever’ van een drooggevallen beek. Maar het is toch best een laag dal in vergelijking met waar de wandelpaden op de ‘oevers’ zijn. Er is zelfs nog een brug over de drooggevallen beek.

Je komt nu op een grote picknickplaats uit, ideaal om even te gaan zitten en wat te eten.

Bij de picknickplaats is waarschijnlijk nog een restant te vinden van de vuursteenmijnen. Er ligt een stevige constructie op de ‘put’.

Je komt nu weer door een boomgaard (Let op dat je op de juiste plek linksaf slaat. De paaltjes staan goed verborgen!).

Als je goed kijkt kun je bij de struiken de bloemknoppen al zien zitten.

Na de landweggetjes sla je Sint Geertruid in en en kom je weer bij de kerk uit.

Het was een erg mooie wandeling, niet erg intensief. De klimmetjes waren goed te doen, er zijn veel plekken om te gaan zitten op een van de bankjes. Wanneer je ’s morgensvroeg of begin van de avond gaat, zal je veel dieren tegenkomen die zich overdag schuil houden.

Wil je weten welke planten en dieren je zoal tegen kunt komen, kijk dan eens op: http://www.eifelnatur.de/Niederl%E4ndisch/Seiten/Savelsbos.html

Deze wandeling is een echte aanrader voor als je veel verschillende planten, bloemen en dieren wilt zien!

De routebeschrijving kun je hier vinden en alle foto’s die ik onderweg gemaakt heb, kun je hier vinden.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Onderweg zijn we de volgende planten en dieren tegen gekomen:

Klein Hoefblad (Tussilago farfara)