Afgelopen maanden ben ik voornamelijk in de regio zuid-oost Brabant gaan wandelen.
Maar het gebied in de buurt van Maarheeze had ik nog niet gehad. Op internet kwam ik een route tegen vanaf station Maarheeze en dan bijna 17 km alleen maar bosgebied en de laatste 2 kilometer van de route lopen door Maarheeze naar het station toe.
Vanaf station Maarheeze loop je meteen over een fietspad richting de Hugterheide.
De Hugterheide bestaat voornamelijk uit bosgebied, de heide kom je tegen op de brede paden in het gebied en enkele kleine stukken veld.
Ondanks de temperatuur van 7 graden Celsius was er nog her en der wat sneeuw te vinden in het bos.
Op de grens Noord-Brabant en Limburg ligt een open gebied waarbij je blauwe reigers en zilverreigers kunt zien. Maar ook het gegak van ganzen zul je hier horen.
Je loopt van de Hugterheide in het Weerterbos, wat in beheer is bij Stichting Limburgs Landschap.
Na dit open gebied kom je bij de Oude Graaf uit, een beekje dat ontspringt in Weert en via het Weerterbos loopt naar het Sterksels Kanaal.
Het was een natuurlijk beekje, maar nu lijkt het een miniatuur kanaal te zijn.
In het Weerterbos zal je opvallen dat er zoveel greppels liggen tussen de bomen. Die greppels worden ook wel rabatten genoemd. De rabatten zijn aangelegd om een nat bos toch geschikt te maken voor bomen en het vele water af te kunnen voeren.
In het Weerterbos heeft wel al meerdere van die rabatten afgesloten zodat het water blijft staan en het bos daardoor weer natter wordt zoals het van nature was.
Midden in het Weerterbos kom je ook berkenbossen tegen. Nu de bomen kaal zijn is het een prachtig gezicht van al die witte basten.
In de buurt van de Daatjeshoeve kwam ik een rups tegen. Het leek even op een rups van een Veelvraat, maar vandaag kwam ik er achter dat het hoogstwaarschijnlijk de rups is van de Phegeavlinder. Een zeldzame vlinder die voornamelijk in zuidoost Brabant en Noord- en Midden-Limburg voorkomt.
Bij de Daatjeshoeve liggen ook enkele vennen, grote kans dat je hier ook reigers en andere watervogels zult zien.
Onderweg kwam ik iets erg leuks tegen. Een specht had bedacht om niet eens zo hoog in de boom een gat te hakken, maar op 1 meter boven de grond.
Zo kon ik goed bekijken hoe mooi dat gat in de boom gehakt was!
In het Weerterbos is een stuk afgezet met hekken. In dat stuk zijn namelijk edelherten uitgezet, de originele bewoners van het gebied. Met een beetje geluk kun je ze onderweg zien.
Aan de rand van het gebied, ook meteen weer de provinciegrens tussen Noord-Brabant en Limburg ligt een grenskerkmonument.
In de Tachtigjarige Oorlog was het voor de inwoners van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden verboden om een katholieke eredienst te houden. Maar in de Spaanse Nederlanden was het niet verboden en werd er daar een grenskerk opgericht.
Net over de provinciegrens tref je nu dus een monument aan.
In de buurt van het grenskerkmonument staat een uitkijktoren van ongeveer 8 meter hoog.
Vanaf de uitkijktoren heb je uitzicht over een open gebied in het Weerterbos waarbij je allerlei dieren kan zien, zoals ganzen, reigers, reeën, edelherten en misschien wel een vos.
Na de uitkijktoren loop je weer over de Hugterheide en wanneer je in de buurt van Maarheeze bent, loop je door een villawijk en stukken bos van Landgoed Kamersven.
Uiteindelijk loop je via wat landweggetjes en door een wijk naar het station van Maarheeze.
Het is opmerkelijk dat je bijna 17 kilometer lang door alleen maar bosgebied kan lopen!
Het laatste stuk van de route kun je achteraf gezien beter ‘afsnijden’ zodat je echt alleen maar door bosgebied gewandeld hebt.
Een erg rustige route ondanks redelijk weer op zaterdag, zeker een aanrader.
