Het grenspark Maas-Swalm-Nette heeft 9 wandelroutes uitgezet in het gebied van 3 rivieren.
Zo ook de route die ik al eerder gelopen heb, de Leudalroute.
Dit maal heb ik de Swalm en Elmpter Schwalmbruch route gelopen. Een route van 15,5 km maar als je met de trein komt, is de afstand bijna 19 km.
Je loopt vanaf station Swalmen parallel aan de Swalm richting de wandelroute.
Bijna onopgemerkt steek je na 2,5 km de grens over naar Duitsland. Alleen een klein grenspaaltje met nummer 422 markeert hier de grens.
Het wordt ook meteen een stuk heuvelachtiger wanneer je de grens oversteekt. De smalle paden maken nu plaats voor degelijke zandpaden.
Dit lijkt erg, maar de bloemrijke bermen compenseren dit meteen! Want de bermen zitten vol met allerlei vlinders zoals de phegeavlinder (Amata phegea), een soort die in Nederland alleen in Zuid-Oost Brabant en Noord-Limburg voorkomt.
Maar ook heel veel koevinkjes (Aphantopus hyperantus) en groot dikkopjes (Ochlodes sylvanus) vliegen over de paden en bloemrijke bermen.
De bermen staan vol met slangenkruid (Echium vulgare), rood guichelheil (Anagallis arvensis) en grote wederik(Lysimachia vulgaris).
Na een groot stuk door het Diergardtscher Wald gelopen te hebben kom je uit bij de Elmpter Schwalmbruch. Een moerasgebied ten zuiden van de Schwalm.
Je loopt parallel aan de Schwalm, met links van het pad de Schwalm en rechts van het pad de Elmpter Schwalmbruch waarbij je duidelijk de moerassen ziet liggen.
Je verlaat nu de Schwalm en loopt door het open gebied van de Elmpter Schwalmbruch.
De route leidt je langs diverse vennen waarbij je het zeldzame beenbreek (Narthecium ossifragum) kunt vinden.
Maar ook klein zonnedauw (Drosera intermedia).
Midden in het gebied staat een uitkijktoren waarbij je uitzicht hebt over de Elmpter Schwalmbruch.
Na de uitkijktoren loop je ten zuiden van de Elmpter Schwalmbruch richting Nederland. Je hebt hierbij een mooi uitzicht over het gebied en je kan ook goed het hoogteverschil zien van het gebied tot aan de Schwalm.
Bijna bij de grens met Nederland stond een ree tussen het hoge gras me aan te kijken. Jammer genoeg kwam er net een hond aan lopen en schoot de ree weer de struiken in.
Bij de grens kom je twee grenspaaltjes tegen; nummer 417 en 417a.
In Nederland merk je meteen dat de Swalm haar natuurlijke weg mag gaan. Want de wandelpaden liggen letterlijk soms in (aan) het water.
Net voor het einde van de wandelroute kwam ik nog een zebrarups tegen op het jakobskruid (Jacobaea vulgaris). De zebrarups is een rups van de sint-jacobsvlinder.
Een zeer afwisselende route, waarbij je al vrij snel vanaf het station parallel aan de Swalm loopt. Je krijgt duidelijk het verschil te zien tussen de natuurlijke loop van de Swalm en de gekanaliseerde Schwalm. Daarbij maakt het de route extra leuk dat je zeldzame vlinder en planten tegenkomt!
