Van het weekend ben ik op stap geweest met een fotografieworkshop boomkikkers. De workshop werd gegeven door Bob Luijks, natuurfotograaf.
Doel van de workshop was om de boomkikker te fotograferen, maar ook voor een mooie compositie te zorgen.
Met een groepje van 8 personen, 50% Nederlanders en 50% Belgen gingen we op pad in een natuurgebied in Limburg.
Al vrij snel zag je de boomkikkers op de bladeren van de bramenstruiken zitten.
Het lijkt een exoot door zijn kleefpootjes. Je zou ze verwachten in een tropisch oerwoud, maar niet in Nederland op bramenstruiken.
Bob gaf vooraf aan dat we de dieren niet mochten aanraken, verplaatsen of verstoren. Wat ook logisch is, want het is een zeldzame soort en je wil hem waarnemen, fotograferen en zorgen dat ook andere mensen kunnen genieten van dit mooie beestje!
Op een plek zaten een stuk of 10 boomkikkers, dus iedereen kon de boomkikker van voor, achter en opzij op de foto zetten.
De dichte begroeiing was juist heel erg handig om een mooie compositie te krijgen. Wanneer je een groot diafragma (klein diafragma-getal) pakt, krijg je een mooie scherpte diepte. Zo worden bladeren op de voor- en achtergrond mooi egaal groen en de boomkikker krijg je dan scherp op de foto.
Na bijna anderhalf uur gefotografeerd te hebben op één locatie liepen we naar andere locaties toe.
Onderweg kwamen we nog een keversoort tegen die een schorpioen imiteert en bij dreigend gevaar zijn staart in de lucht steekt. Het gaat om de kortschildkever. Maar ook het groot dikkopje, een vlindersoort kwamen we veelvuldig tegen.
Op andere plekken waar ook boomkikkers te vinden zouden zijn, kwamen we op één plek maar 3 kikkers tegen. Andere plekken waren er geen één te vinden.
Toen we weer naar de eerste locatie liepen werd meteen duidelijk waarom de kikkers op andere plekken niet te vinden waren.
De man en vrouw die we eerder al tegenkwamen waren aan takken aan het trekken en met een statief takken wegduwen. Zodra een boomkikker een tak voelt bewegen gaat de kikker er vandoor. Dus het was niet vreemd dat met dergelijk gedrag alle kikkers al verstoord waren.
Gelukkig hadden ze nog niet alle boomkikkers verstoord en kreeg ik de kans om twee kikkers tegelijk op de foto te zetten met de bloem van de bramenstruik.
De mooiste foto’s qua compositie zijn toch wel onderstaande foto’s geworden, je ziet een vaag blad op de voorgrond, de boomkikker zit met opgevouwen pootjes op een blad waarvan je de haartjes duidelijk kan zien en op de achtergrond is een mooie egale groene kleur te zien. Bij de andere foto zie je mooi een horizontaal blad op de foto waarop de boomkikker iets rechtop staat en je dus duidelijk zijn plakvoetjes ziet. Daarnaast zie je goed de omgeving, de bloemen en de bladeren van de braam. Maar ook de grootte (of beter gezegd, klein) van het beestje komt hiermee goed tot zijn recht.
Het was een leuke workshop, waarbij het een leuk groepje was. Er werd elkaar op kikkers en composities gewezen. Het was ook erg fijn dat Bob van alles wist te vertellen over het gebied en over de kikkers. Kortom een leerzame en geslaagde workshop met een mooi resultaat qua foto’s!
