Tussen Budel en Weert ligt het militair oefenterrein van Defensie, Weerterheide en Boshoverheide genaamd. Deze gebieden staan ook bekend onder de namen Weerter- en Budelerbergen, Boshoverheide en Loozerheide.
Download hier de route
Met het openbaar vervoer is de route van 18 km lang redelijk goed te bereiken vanaf bushalte ‘azc Cranendonck, Maarheeze’. Je moet dan zeker 3 km optellen bij deze route. Eventueel kun je ook de fiets meenemen in de trein en dan vanaf station Maarheeze naar de route fietsen. Je moet dan ongeveer 7 km optellen bij de wandelroute.
Ikzelf heb voor de fiets in de trein gekozen en ben de route gestart op de provinciegrens Noord-Brabant en Limburg ter hoogte van de Kuikensvendijk.
Je loopt dan een stuk over de erg brede zandweg, maar gelukkig kun je na ongeveer 500 meter een parallel lopend pad volgen aan de rand van de zandweg. Je loopt dan door het bos, en je hebt dan geen last van het mulle zand.
Al snel kom je een een boomstronk tegen vol dove heidelucifer. Het lijkt haast onnatuurlijk door al die rode kleuren.
Onderweg kom je naast veel zand, ook heide en naadbomen tegen. ’s Zomers is dit een gebied vol zeldzame vlinders en libellen!
Wanneer je de IJzeren Rijn bent overgestoken, kom je in een weids landschap terecht. De IJzeren Rijn ter hoogte van de Boshoverheide is sinds 1991 niet meer actief.
Maar sinds 2014 is het station Hamont, België, weer in gebruik genomen, zonder een verbinding met Weert 11 km verderop.
Jammer genoeg heb je vanaf de Loozerheide en Boshoverheide uitzicht op het industrieterrein aan de Kempenweg/Zuid-Willemsvaart en de zinkfabriek in Budel.
Dat Kempen Airport vlakbij ligt, is goed te merken op een zonnige zaterdagmiddag. De kleine vliegtuigjes zijn veelvuldig in de lucht te horen en te zien.
Je loopt met een grote ronde door het gebied, waarbij je zelfs kunt zien hoe marginaal de scheiding is tussen natuur en fabrieksterrein.
Wanneer je dichtbij de Kempenweg komt, staat er letterlijk maar één hek tussen de heide en een fabriek in.
Even verderop loop je langs de Loozerheide van ARK. Hier zijn onlangs nog veel werkzaamheden verricht om het gebied in te richten als een nat gebied.
Je hebt vanaf de ‘dijk’ een weids uitzicht over de heide, een mooie plek om pauze te nemen!
Na de heide, loop je weer terug naar de Weerter- en Budelerbergen. Het moeilijkste en zwaarte stuk van de wandeling begint daar waar je veelal door het mulle zand moet lopen en er geen paadjes zijn.
Even later steek je de Geuzendijk over en loop je via een heideveld langs een crossterrein.
Toen ik bijna weer bij de Kuikensvendijk was, hoorde ik een groepje mezen. Het was even onduidelijk of het kuifmezen waren en heb toen maar snel wat foto’s genomen.
Bij thuiskomst bleek er geen enkele kuifmees (meer) op de foto te staan, maar wel een goudhaantje. Het kleinste vogeltje die in Europa voorkomt.
Wanneer je deze wandeling loopt wanneer het goed nat is (geweest) kom je allerlei sporen tegen. Maar uitwerpselen en haren kom je natuurlijk ook tegen zonder neerslag!
Het gebied heeft me erg positief verrast, vooral ook de afwisseling van heide, bos en zandwegen en dus niet alleen maar brede zandwegen waar militair op rond crossen.
Deze route ga ik zeker nog een keer lopen zodra de libellen en vlinders volop vliegen!
