In het Zuid-Limburg kun je enkele weken per jaar het vliegend hert (’t vleegend hert zoals ze in het Limburgs zeggen) vinden in de holle wegen. Met veel waarschuwingsborden en afsluitingen probeert men te voorkomen dat het vliegend hert plat gereden wordt.
Ondanks de afmetingen van ongeveer 8 centimeter is het toch een kwetsbare kever.
De larven van het vliegend hert leven minimaal 4 en maximaal 8 jaar in rottend hout en eenmaal verpopt naar imago toe leven de mannetjes enkele weken en de vrouwtjes één tot twee maanden.
Bob Luijks organiseert jaarlijks enkele fotowandelingen waarbij je onderweg foto’s kan maken van deze imposante kevers! Bij zijn workshops en fotowandelingen wordt altijd met heel veel respect voor natuur omgegaan. Zo worden de vliegende herten niet opgepakt om ze in een betere compositie te krijgen. Maar worden ze gefotografeerd zoals je ze aantreft.
Het paren gebeurt hoog in de boom, daarom klimmen mannetjes zodra het begint te schemeren omhoog. Het klimmen gaat ze vaak beter af dan het vliegen vanwege het enorme ‘gewei’. Aan het ‘gewei’ kan je ook zien dat het een mannetje is, want het vrouwtje heeft namelijk geen ‘gewei’.
Aan de randen van de holle wegen zijn bewust rottende boomstammen neergelegd om de larven van het vliegend hert de kans te geven om zich te ontwikkelen. Nadat het donker is geworden heb je daar ook de grootste kans om vliegende herten te treffen.
Tijdens het zoeken naar de vliegende herten kwamen we ook het klein vliegend hert tegen. Een beduidend kleinere soort zonder een ‘gewei’.
De meest bijzondere waarneming was een mannetje vliegend hert dat als een soort ‘bewaker’ bij de ingang van een hommelnest zat.
Als je eenmaal een vliegend hert gevonden hebt, krijg je ook alle kans om ze op de foto te zetten. Want kruipend zijn ze niet erg snel.
Nadat de fotowandeling voorbij was, was er nog net een beetje licht te zien aan de horizon.
