De Vlinderstichting verlootte onder haar Twitter volgers deelname aan een excursie met als onderwerp de argusvlinder. Gelukkig mocht ik ook deelnemen aan de excursie en vanmorgen werden we ontvangen bij de beheerschuur van Het Zuid-Hollands Landschap in de Krimpenerwaard.
Na een korte introductie door Anthonie Stip van de Vlinderstichting en Rolf van Beek van Het Zuid-Hollands Landschap zijn we buiten op zoek gegaan naar de Argusvlinder.
Meteen al in de tuin van de beheerschuur kwamen we 3 mannetjes argusvlinders tegen, Ze zaten te zonnen op palen die daar opgestapeld lagen.
Van de populatie argusvlinders die er enkele tientallen jaren geleden leefde in Nederland is nog minder dan 2% over momenteel!
Enkele redenen voor deze drastische daling in aantallen zijn de afname en versnippering in gebieden met kruidenrijk grasland, steeds minder nectar te vinden in de natuur in Nederland en de slechte kwaliteit van de kruidenrijke graslanden die er nog wel zijn.
Mogelijk draagt verdroging van het landschap ook bij aan het sterk afnemen van het aantal argusvlinders.
De argusvlinder is soort die van warmte houdt, de rups leeft het liefst aan de zonnige kant, daarnaast heeft de vlinder warmte nodig om vliegactief te worden. Zaken die alleen te vinden zijn bij verticale elementen in het landschap zoals een struweel met gras, of zoals je in de polders vaak ziet, een hekje om de percelen te scheiden.
Tijdens de excursie liet een vrouwtje argusvlinder zien wat zij de beste plek vindt voor het nageslacht. Namelijk aan de zuidkant van een hekje in de begroeiing (en uniek volgens de literatuur) op kleefkruid. Het pijltje op de foto geeft het eitje aan van de argusvlinder.
Tijdens de excursie ’s morgens kwamen we bijna alleen maar mannetjes argusvlinders tegen, ’s middags na de excursie heb ik nog een route gelopen in de Krimpenerwaard en toen waren er ook veel vrouwtjes Argusvlinders te zien.
Onderweg kwamen we ook veel bont zandoogjes tegen, een soort uit dezelfde onderfamilie als de argusvlinder, Satyrinae (zandoogjes en erebia’s).
Maar ook vlinders zoals het klein geaderd witje, klein koolwitje en muntvlinder.
Zwaluwen deden er alles aan om een boomvalk weg te jagen. Ruim 35 stuks vlogen met zijn allen achter de boomvalk aan die dan ook snel wegvloog.
Je zou het niet snel verwachten als je de groene weides ziet, maar onder al dat groen zit een grote laag veen verstopt. Wanneer je door het gebied loopt, voel je het soms letterlijk onder je voeten bewegen.
Door het plaggen van een weide krijg je weer een blauwgrasland, waarbij ook klokjesgentianen horen.
Helaas blijkt Het Zuid-Hollands Landschap op korte termijn het waterpeil met maar liefst 25 centimeter te gaan laten stijgen. Dit zal zeer negatief gaan uitpakken voor de klokjesgentianen aangezien ze wel ’s winters veel water verdragen, maar de rest van het jaar niet.
Dat het goed gaat met de kwaliteit van het water in de Krimpenerwaard blijkt uit de zwanenbloemen maar ook de duizenden krabbenscheren. Soms kun je geen water meer zien, alleen maar krabbenscheren.
Ondanks al dit moois is het toch erg jammer dat een soort zoals de argusvlinder zo sterk achteruit is gegaan! Dat een hekje een favoriete plek is voor het nageslacht van een argusvlinder bleek vandaag wel. Maar om nu de polder helemaal vol te zetten met hekjes is jammer genoeg geen oplossing. Wat wel de oplossing is lees je hier.
Het was een erg leuke en leerzame excursie! Daarnaast kwam ik op een locatie waar ik niet zomaar zal komen. Het heeft me erg positief verrast!
