In Nederland liggen maar liefst 20 nationale parken, waaronder Nationaal Park De Groote Peel. Het nationaal park ligt op de grens van Limburg en Noord-Brabant en is maar liefst 15 km2 groot!
Vanaf het bezoekerscentrum kun je 3 uitgezette wandelroutes volgen:
Blauwe route – Mussenbaanroute – 6 km
Rode route – Knuppelbrugroute – 3,0 km
Gele route – Meerbaansblaakroute – 2,0 km
Het nationaal park is gedeeltelijk afgesloten van 15 maart t/m 15 juli en 15 oktober t/m 1 december. Gelukkig zijn bovenstaande routes het gehele jaar door toegankelijk.
Maar wil je echt het hele gebied zien dan kun je zelf een route uitzetten en ronddwalen door het gebied.
Ik heb zelf een route uitgetekend van 12 kilometer lang en volg in het begin een stuk van de gele route.
Vanaf een uitkijktoren heb je uitzicht over het gebied. Het zou mooi zijn als de uitkijktoren een stuk hoger was, dan kon je het hele gebied in één oogopslag zien.
Eenmaal buiten de routes, kom je diverse klaphekjes tegen en is het genieten van de rust. Je komt hier vrijwel geen wandelaars tegen.
Je loopt het ene moment over de heide en het andere moment moet je over prikkeldraad heen stappen om de wandeling te kunnen vervolgen.
Momenteel is het ideaal weer voor paddenstoelen, relatief warm en vochtig. Je komt onderweg dan ook allerlei soorten tegen zoals bovisten, vliegenzwammen en parasolzwammen.
Het mooiste stuk van de route is het heidegebied in het zuidoosten van de Groote Peel. Je hebt hier een weids uitzicht en door de heide maakt het een extra mooi gebied. Jammer genoeg was er vrijwel geen bloeiende heide meer te vinden.
Na de heide zie je heel veel pijpenstrootje, een grassoort die in het najaar mooi bruin kleurt.
Met het zonnige weer zijn er nog volop libellen en vlinder te vinden, zoals heidelibellen, kleine vuurvlinder en atalanta’s.
Wanneer je een tikkend geluid hoort, wat lijkt op schrikdraad, dan is dat een mannetje moerassprinkhaan.
Een plant die je veelvuldig tegenkomt onderweg is de adelaarsvaren, een soort varen die meer dan een meter hoog kan worden.
Jammer genoeg kun je Aan ’t Elfde niet goed zien liggen, door de vele struiken en bomen is het enigszins verscholen. Voor de flora en fauna natuurlijk beter, maar het oog wil natuurlijk ook wat! Af en toe heb je een doorkijkje om een blik te werpen op het grote meer.
Wanneer je weer bij de vaste wandelroutes komt, zie je ook knuppelbruggetjes liggen. Gemaakt om zo door het veengebied te kunnen wandelen.
En met een beetje geluk zie je dan een zonnende levendbarende hagedis!
Vroeger kwam ik veel in de Groote Peel om te wandelen, het gebied lijkt tegenwoordig veel meer dicht gegroeid, waar het in het verleden veel meer open was. Maar herinneringen uit het verleden zijn vaak al rooskleuriger dan ze echt zijn.
Los van dat feit, is het een mooi gebied waar je urenlang kunt rondwandelen zonder iemand tegen te komen! De Groote Peel is ook een van de gebieden waar je het spiegeldikkopje en phegeavlinder kan aantreffen in de zomer.
