De naam klinkt heel aanstekelijk, oudste beschermde natuurgebied van België, maar jammer genoeg was er alleen wat van het gebied te zien op een redelijk afstand tijdens mijn wandeling door Landschap De Liereman.
Op de website van Natuurpunt staan 6 wandelroutes in en om het gebied. Om een mooie afstand te lopen heb ik de groene route ‘Lieremanpad – 9,2km’ en de oranje route ‘Korhaanpad – 4,2km’ samengevoegd tot een wandeling van 13,5km.
Vanaf het bezoekerscentrum De Liereman start de groene route en je loopt meteen over brede zandpaden. Naast het zandpad staan gelukkig veel struiken, zoals de wilde gagel en bloeiende planten zoals havikskruid, zodat er ook vlinders en libellen te zien zijn.
Er zijn ook tientallen vliegenzwammen en bijvoorbeeld de amethistzwam te zien!
Vrij snel kom je een kijktoren tegen, middels een stalen trap loop je naar boven en je hebt uitzicht over de vennen aan de voet van de kijktoren.
Wanneer je weer naar beneden bent geklommen, vervolgt de wandelroute over het zandpad.
Zolang de temperatuur redelijk hoog blijft, zijn de vlinders en libellen ook nog actief. Zo ook deze parende steenrode heidelibellen.
Je hebt onderweg uitzicht over een heischraal grasland, jammer genoeg kun je niet dichtbij komen om te zien wat er zoal groeit en bloeit.
Aan de andere zijde van de zandweg zie je een veengebied liggen. Ook hier heb je maar op één plek een kleine doorkijk naar dit gebied.
Op de kruising heb ik de groene route tijdelijk verlaten en ben gestart met de oranje route. Je loopt nu meer door een gecultiveerd landschap met maïs.
Als een soort verrassing loop je even later door een heidegebied, Korhaan genaamd.
Dit gebied is teruggebracht in de oorspronkelijk staat, een heidegebied.
Je loopt nu echt midden door de natuur, in plaats van het op afstand te mogen aanschouwen.
Na het heidegebied vloog er een zwarte specht over en bleef even mooi zitten om gefotografeerd te worden.
Je loopt na het eerste heidegebied weer door een ander heidegebied. Hier kun je ook de zeldzame blauwe knoop vinden.
Let hier even goed op, wanneer je de routepaaltjes volgt, loop je naar de straat toe. Oftewel naar het echte begin van de route. Halverwege de zandweg kun je rechts afslaan richting een smal pad door de heide om de route te blijven volgen.
Een ideale plek voor levendbarende hagedissen is een zandpad waarbij ze snel tussen de begroeiing kunnen wegkruipen. Het duurde dan ook niet lang voor ik een levendbarende hagedis weg zag kruipen.
Je loopt nog even langs een klein stukje heide en hier is dan ook de gaspeldoorn te vinden.
Na ruim 4km kom je weer uit bij de groene route en je loopt nu een heel groot gedeelte parallel aan weilanden.
Gelukkig staat er veel havikskruid in bloei, waarop veel kleine vuurvlinders te vinden zijn. Anders is het een redelijk saai stuk om te lopen.
Na een van de saaiste stukken van de route loop je nu weer over graspaden door een bos.
Jammer genoeg is er van het heidegebied, waar je parallel aan loopt, weinig te zien, aangezien het afgezet is door prikkeldraad en bomen die het zicht belemmeren.
Je verlaat het bos en loopt nu over een asfaltweg, dit is samen met het stuk langs de weilanden het saaiste stuk van de route.
Het laatste gedeelte van de route loopt een klein stuk parallel aan de Aa. Via een slingerpad door het bos loop je richting het bezoekerscentrum en parkeerplaats.
Het lijkt net op een fietsroute rondom de Groote Peel. Je weet dat er een heel mooi gebied ligt, maar krijgt er telkens maar een glimp van te zien. Zo voelt deze groene wandelroute in De Liereman ook.
Volgende keer maak ik een combinatie van de blauwe en rode route om te zien of ik gewoon de verkeerde routes gekozen heb om veel van het gebied te kunnen zien!
Naast de saaie stukken bij de weilanden en asfaltweg, is er op de oranje route van alles te zien. Kortom, de blauwe route kun je beter negeren en meteen de oranje route lopen!
