Tussen de plaatsen Arendonk (België) en Reusel (Nederland) ligt het natuurgebied de Hoge Vijvers (België) en de Turnhoutse Heide (Nederland). Vanaf de parkeerplaats op de Mierdseweg in Arendonk kun je wandeling maken door beide gebieden. De wandeling die ik heb gelopen is ruim 10 kilometer lang en loopt door de Hoge Vijvers via de grens naar het Zwartven en via de grens weer terug door de Hoge Vijvers.
De naam Hoge Vijvers stamt nog uit de tijd dat dit een heidegebied was waar turf gewonnen werd. Door het afgraven van turf ontstonden vijvers op dit hooggelegen gebied. Maar sinds de tweede helft van de negentiende eeuw is het gebied grotendeels bebost.
Download GPX track - Hoge Vijvers Zwartven
Vanaf de parkeerplaats loop je al vrij snel over groene paden, begroeid met gras.
Her en der kom je toch nog paddenstoelen tegen, zoals de gele trilzwam.
In de winter kun je staartmezen veel makkelijker herkennen. Door de kale bomen zijn ze goed te zien als ze met groepjes door het bos trekken.
Opvallend aan de Hoge Vijvers is dat de bodem begroeid is terwijl je vaak dennenbossen ziet die juist geheel kaal zijn qua bodembegroeiing.
Er zijn ook stukken bos afgezet met hekken om te zorgen dat zich er een gemengd bos ontwikkelt. Door reeën, konijnen en hazen tijdelijk te weren, kunnen zich meer verschillende bomen ontwikkelen op de vaak schrale zandgronden.
Dat het weer oud op nieuw is geweest, was duidelijk te zien aan het vinden van een wensballon.
Op oude bomen kom je momenteel ook erg veel korstmossen tegen. Het lijken soms kleine wonderwereldjes.
Dichtbij de Nederlandse grens ligt in België een voormalige munitieopslag ‘Kwartier Arendonk’ genaamd. De opslagbunkers doen momenteel dienst als slaapplekken voor vleermuizen.
Een klein stuk van de route af staat grenspaal nummer 204.
Je loopt nu verder over de grens van Nederland en België, waarbij het duidelijk is dat in de schaduw het nog vriest want er ligt zelfs een dun laagje ijs op de beek.
Je komt nu steeds meer kleinschalige heidegebieden tegen, een teken dat je dichtbij het Zwartven komt.
Aan de rand van het bos vliegen tientallen vogels een boom in. Het lijken vinken, maar na goed kijken blijken het kepen te zijn. Duidelijk te herkennen aan hun borst die het bovenste gedeelte rood-oranje is gekleurd.
De bosrand staat nu al volop in bloei. De katjes kleuren de bosrand al helemaal groen-geel!
Je verlaat nu de grens en steekt over naar Nederland richting het Zwartven. Het gebied waar je nu loopt heet de Turnhoutse Heide.
Bij het Zwartven kom je stuifzand tegen, men heeft hier bewust alles weggekapt om het zand weer te laten stuiven.
Een typische soort voor stuifzand is het ruig haarmos.
Via smalle paden loop je naar het Zwartven toe.
Na het Zwartven loop je verder over smalle paden die soms bijna niet als paden te herkennen zijn naar de andere zijde van het Zwartven.
In de zon kwam ik nog een zevenstippelig lieveheersbeestje tegen.
Na een ronde om het Zwartven loop je weer terug naar de grens en je vervolgt de route over de Hoge Vijvers.
Luid gegak maakte meteen duidelijk dat er een grote groep ganzen over kwam vliegen. Meer dan 200 ganzen vlogen er over!
In het noordwesten van de route loop je over een zandweg richting de parkeerplaats. Dit gedeelte van de route is ruim 2 kilometer lang, maar er valt genoeg te zien.
Zoals een groene specht of een boomklever die flink aan het hakken is en de stukken schors naar beneden vallen.
Na ruim 10 kilometer gelopen te hebben kom je weer bij de parkeerplaats uit op de Mierdseweg.
Een verrassend mooi gebied, erg rustig en vooral het gebied rondom het Zwartven is erg mooi. De smalle paden maken dat je letterlijk door de heide loopt, wat ’s zomers erg mooi moet zijn!
Deze route ga ik zeker nogmaals lopen, maar dan in de zomer, waarbij ik de route 4 kilometer langer maak door ook naar het Beleven te lopen.
