De grens tussen Nederland en België is niet overal even recht, een mooi voorbeeld hiervan is bij het dorp Casterlé in Noord-Brabant. Dit dorp wordt vrijwel geheel omgeven door België en over Nederlands grondgebied is het maar via één weg te bereiken. Het smalste gedeelte van deze bijna exclave is iets meer dan 300 meter.
In het gebied stroomt de Mark, maar ook de zijrivier het Merkske (Brabants voor kleine Mark). Door Staatsbosbeheer, Natuur en Bos en Natuurpunt zijn diverse wandelingen uitgezet in dit gebied.
Ik heb gekozen voor het laarzenpad ‘Route Castelreesche Heide’ met een lengte van 12 kilometer, een route uitgezet door Staatsbosbeheer en Natuur en Bos.
Download GPX track
Vanaf de parkeerplaats op de Hoogstratensebaan start de blauwe route. Wanneer je de route linksom volgt steek je meteen na de parkeerplaats de Hoogstratensebaan over en loopt via een graspad meteen door het gebied.
Na ongeveer 1 kilometer steek je de grens over naar België. Aan de bordjes op de route kun je heel makkelijk zien of je in Nederland of in België bent.
Je loopt nu ongeveer 1,5 kilometer door parallel aan het Merkske. Het is soms glibberen en glijden over de natte gladde paden op de oever van het Merkske. Maar de vele weidebeekjuffers laten je meteen het glibberen over de natte paden vergeten!
Als ware dansers vliegen ze over het water met hun voor de helft donkergekleurde vleugels.
Op de meest natte stukken zijn plankenpaden of bruggetjes aangelegd.
Tweemaal moet je een hek oversteken met een soort trappetje. Als je goed kijkt zie je dat zelfs reeën hier oversteken (of in ieder geval een poging wagen)!
Je verlaat nu het Merkske en loopt via verharde wegen door het gehucht Hal richting Castelré.
Met een beetje pech of geluk (hoe je het bekijkt) moet je wachten totdat de koeien van de stal naar het weiland zijn gelopen.
Je steekt het Merkske weer over op de grens tussen België en Nederland en ter hoogte van de brug staat een informatiebord over de ‘Dodendraad’ tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Na het bruggetje begint een zandpad en een verhard fietspad. Aan de linkerzijde van de paden kun je goed zien dat hier de bodem afgegraven is. Hier loop je door de Castelreesche Heide, al is er geen heide te zien!
Gelukkig zijn hier wel volop bloeiende planten te zien en dus ook vlinders zoals distelvlinder en icarusblauwtje.
Jammer genoeg loopt de route daarna ruim 5 kilometer over rechte verharde wegen. De gemaaide weilanden zijn niet echt interessant om te zien, maar gelukkig waren er nog wel volop weidevogels te zien zoals de kievit en de wulp.
In de verte zie je de kerk liggen van Hoogstraten en Minderhout.
Dit gedeelte van de route voelt aan alsof het puur is om een gebied te overbruggen tussen twee natuurgebieden.
Ter hoogte van de Schootsenhoek loop je ook over de verharde weg, niet echt prettig aangezien dit geen rustig landweggetje is! De originele wandeling loopt 700 meter over de Schootsenhoek. Maar vanwege het verkeer ben ik na 300 meter linksaf geslagen.
Na ongeveer 700 meter gaat de verharde weg over in een zandweg die door domeinbos de Schootse Hoek loopt. Na het bos kom je in het gebied van Staatsbosbeheer ‘Merkske’ uit.
Meteen aan de linkerzijde valt een ven op, vanaf het wandelpad kun je misschien de gevlekte orchissen ontdekken!
Je slaat na het ven linksaf en loopt weer richting de Hoogstratensebaan naar de parkeerplaats toe.
Los van het redelijk saaie gedeelte van ruim 5 kilometer over verharde wegen langs weilanden, is het begin en einde van de route erg mooi! Het gedeelte langs het Merkske met de natte paden en het het weids uitzicht bij de vennen zijn erg fraai om te zien!
Tijdens het schrijven van deze blog kom ik er achter dat Natuurpunt een route (groene route – 9,6 km) heeft uitgezet die meer naar het zuiden loopt en meer natuur aandoet dan deze wandeling. Wil je meer natuur zien in plaats van weilanden, dan is hoogstwaarschijnlijk de groene route van Natuurpunt beter dan de blauwe route van Staatsbosbeheer en Natuur en Bos.
