Het vinden van wandelroutes in de gebieden van Staatsbosbeheer is soms een hele uitdaging. Neem de rode wandelroute in het natuurgebied De Geelders bij Boxtel.
Op de site van Staatsbosbeheer is deze route alleen te vinden zodra je de kaart van de blauwe route hebt gedownload. Op de parkeerplaats aan de Schijndelsedijk is een informatiebord met daarop een kaart waarop de rode en blauwe route zijn getekend.
Helaas hangt er onder op het informatiebord de volgende tekst:
Beste bezoeker
Helaas is de rode laarzenpadroute gesaneerd vanwege hoge kosten die gemaakt moesten worden voor het herstel van alle voorzieningen.
De blauwe route is nog wel te volgen.
Gelukkig had ik mijn telefoon met de kaart van het gebied bij, dus het werd geen rode route, maar een ter plekke geïmproviseerde route van ongeveer 4,5 kilometer lang.
Download GPX track
Vanaf de parkeerplaats aan de Schijndelsedijk ben ik het gebied in gelopen en het was al snel duidelijk dat de rode route daadwerkelijk is komen te vervallen.
Waar de rode route rechtsaf zou slaan, is het op dit moment niet meer mogelijk om de route te volgen.
Aangezien het net gestopt was met regenen waren een hoop insecten onder de bladeren van de struiken te vinden. Zoals het koevinkje, wat toch een van de weinige vlinders is die zo lang mogelijk door blijft vliegen bij regen.
Maar ook de rietvink (rups) bleef stilzitten, wachtend op de zon.
Dat de regen een positief effect heeft op dit gebied is overduidelijk. De paden zijn weelderig begroeid met bramenstruiken of varens.
Een plant die je vaak tegenkomt op leemachtige grond is gewone salomonszegel.
Je hoeft niet bang te zijn voor natte voeten, want de beekjes zijn voorzien van boomstammetjes. Een handige manier om wandelpaden intact te houden.
In het gebied kun je de kleine ijsvogelvlinder zien vliegen. De vlinder lijkt op het landkaartje (zomerkleed) maar is toch opvallend groter en anders gebouwd.
Daarnaast vind ik persoonlijk de onderkant van de vleugels veel mooier dan de bovenzijde. De kleuren en het patroon geven de vlinder iets exotisch.
De waardplant van de kleine ijsvogelvlinder is de kamperfolie, een plant die je hier veelvuldig tegenkomt!
Na ongeveer 1 kilometer gewandeld te hebben, kwam de zon tevoorschijn! Meteen zag je de vlinders op de bladeren van de planten en struiken gaan zitten om op te warmen.
De vleugels worden zo horizontaal mogelijk gespreid om zoveel mogelijk zonlicht op te vangen.
Halverwege de route loop je over een graspad met aan beide zijden van het pad een sloot. Dikkopjes, witjes en koevinkjes waren hier volop te zien!
Ook diverse libellen kom je hier tegen. Zoals diverse soorten heidelibellen.
Na dit mooie pad vol vlinders, libellen en kikkertjes loop over een moeilijk begaanbaar pad. Maar de natte schoenen die me dit pad hadden opgeleverd ware de moeite waard achteraf gezien.
Onderweg zag ik tussen de planten nog een duivelsei. Het begin van een grote stinkzwam boven de grond. Maar ook een schorpioenvlieg zat te genieten van de zon.
Je passeert nu een heideveld en loopt over een pad met aan beide zijden hoge varens. Een ideale plek voor vlinders om op te warmen. Hier kwam ik de kleine ijsvogelvlinder tegen!
Jammer genoeg vloog de kleine ijsvogelvlinder meteen weg, maar in de verte ging de vlinder weer op de varens zitten (met rode cirkel aangegeven op de foto).
Na deze leuke waarneming van een toch zeldzame soort passeer je enkele open terreinen waar je met moeite droge voeten weet te houden.
Op een spoorbiels zat een hagedis te zonnen. De hagedis zat in de zon, maar toch ook weer beschut tussen wat gras en een eikentakje om zo niet al te veel op te vallen.
De route loopt nu weer naar richting de parkeerplaats. Ook hier loop je over een graspad met aan beide zijden volop bloemen en kamperfoelie.
Over een afstand van 25 meter kwam ik maar liefst 3 kleine ijsvogelvlinders tegen. Nu is het niet uit te sluiten of het driemaal hetzelfde exemplaar was of drie verschillende exemplaren.
Ook hier moet je soms erg goed kijken. Een klein wit en bruin/zwart streepje maken duidelijk dat er een kleine ijsvogelvlinder zit.
Jammer genoeg begon het alweer te regenen en de vlinders kropen weer massaal onder de bladeren van planten en struiken.
Het was een korte route, maar ondanks de afstand heb ik toch 2 uur gewandeld. Er viel simpelweg zoveel te zien dat het niet mogelijk was om sneller te lopen!
De waarnemingen van de kleine ijsvogelvlinder waren natuurlijk super! Maar een zonnende hagedis is natuurlijk ook erg fraai om te zien!
Dit gebied staat op het lijstje om vaker te bezoeken en nieuwe paden te ontdekken om een mooie route te maken.