In het zuiden van de Belgische Kempen op de overgang naar het Hageland ligt de abdij van Averbode. Rondom deze abdij kom je heuvels, bos en heide tegen, kortom alle ingrediënten voor een erg mooie en zeer gevarieerde wandeling! De route is uitgezet door Natuurpunt en is oorspronkelijk 9 kilometer lang. Door de route iets te wijzigen loop je langs een ven en wordt de route ongeveer 10,5 kilometer lang.
Download GPX track
Al meteen vanaf de abdij loop je over onverharde paden door het Mariapark. Je komt hier diverse Mariabeelden tegen.
De route is niet aangeduid met gekleurde paaltjes, maar middels knooppunten. Het is dus slim om de nummers te noteren voor je aan de wandeling gaat beginnen. Mijn route volgt de knooppunten:
100 – 98 – 107 – 292 – 104 – 286 – 285 – 102 – 101 – 281 – 294 – 279 – 273 – 81 – 79 – 205 – 73 – 274 – 75 – 86 – 85 – 100.
Vanaf knooppunt 98 gaat het meteen steil omhoog, de Weefberg op. Deze Diestiaanheuvel is een zandbank ontstaan in het Diestiaan tijdperk. Oftewel 11 tot 7 miljoen jaar geleden!
Dat de bodem hier bestaat uit ijzerzandsteen is tijdens de wandeling duidelijk te zien.
Vanaf de Weefberg heb je een mooi uitzicht richting het zuidoosten.
De vele bramenstruiken zijn een ideale voedselvoorziening voor bijen, hommels en vlinders. Libellen gebruiken de bladeren en takjes als uitkijkpost op zoek naar voedsel wat voorbij komt vliegen.
De phegeavlinder (nachtvlinder) kom je hier ook tegen! Deze vlindersoort komt maar in 4 gebieden voor in België; Noord-Limburg, Olen, buurt van Antwerpen en in Averbode.
Het is dus best bijzonder om deze vlinder hier te zien vliegen.
De route loopt over glooiende heuvels, waarbij je mooie uitzichten hebt over de bossen die begroeid zijn met varens en bosbessen.
Op het open terrein vol met heide kom je allerlei rupsen tegen zoals de rups van de veelvraat (nachtvlinder).
Onderweg zie je diverse vennen, de een nog mooier dan de ander. Jammer dat je in de verte huizen ziet liggen. Maar als je die negeert zijn het erg fraaie vergezichten!
Het verschil tussen nat en droog is hier erg goed duidelijk. Het zandblauwtje groeit op de droge schrale grond en de moerassprinkhaan hoor je even verderop ’tikken’ op de vochtige gebieden. De grote plassen op de wandelpaden maken duidelijk dat hier de laatste weken/maanden erg veel neerslag is gevallen.
Vanaf knooppunt 273 loop je voornamelijk over de heide. Je komt allerlei libellen, rupsen en vlinders tegen.
Blijf bij een ven vooral even stilstaan, de kans is groot dat je nog veel meer libellen ziet vliegen. Zoals bijvoorbeeld de koraaljuffer.
Af en toe moet je over de heidestruiken lopen aangezien er van het wandelpad niets meer over is.
Libellen maken van de grote plassen water dankbaar gebruik en massaal worden er eitjes op het water afgezet. Maar voor er eitjes afgezet kunnen worden, moet er eerst gepaard worden.
Je loopt nu weer door het bos en ziet in de verte enkele vennen liggen.
Hartje zomer kom je ook paddenstoelen tegen, zoals de stinkzwam.
Je hoort hier ook allerlei spechten zoals de grote bonte specht maar ook de zwarte specht (geluid)!
In de verte zie je de abdij van Averbode alweer liggen en via een ietwat ongelukkig pad, of beter gezegd, half op de weg en in de berm loop je weer naar de abdij toe.
Het is altijd een verrassing hoe de wandeling er daadwerkelijk uitziet, maar deze wandeling heeft de verwachting overtroffen. Maar enkele kleine stukken zijn verharde weg en de rest is allemaal over smalle bospaadjes of over de heide.
Heuvels, heide, bos, miljoenen jaren oude ondergrond, vergezichten, vennen, libellen, sprinkhanen, vlinders, bijen, hommels en nog veel meer kom je tegen tijdens deze wandeling! Kortom, een erg fraaie wandeling!
