Ten zuiden van de Strabrechtse Heide ligt het Keelven op de Somerense Heide. Vroeger was dit een groot heidegebied en liep van de Strabrechtse Heide via de Pan tot aan het Weerterbos. Zoals met heel veel gebieden, en dit gebied dus ook, zijn deze vroeger omgevormd tot productiebossen voor de mijnbouw. Maar sinds het sluiten van de mijnen heeft men weer oog gekregen voor natuur en worden deze productiebossen weer omgevormd tot gemengde bossen en kleinschalige heidevelden met vennen. Aan de hand van het natuurlijke reliëf heeft men de vennen hersteld en zodoende is het Keelven en een aantal kleine vennen ‘ontstaan’.
De ANWB heeft hier een route van 7 kilometer (Keelvenroute) uitgezet waarbij je door het gebied loopt.
Download GPX track
Vanaf een immense parkeerplaats aan de Bosrandweg in Someren start de route. Je zou bij dit gebied niet zo’n grote parkeerplaats verwachten die binnenkort zelfs nog groter wordt!
Al vrij snel kom je bij een van de vier vennen die je tijdens deze wandeling te zien krijgt. De bruine toppen van de dennenbomen markeren nog steeds de hevige hagelbuien van juni dit jaar.
Je slaat nu linksaf en loopt via een slingerpad door het bos. Het verkleuren van het gras is nu erg goed te zien. De groene kleur is vrijwel verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een soort van goudkleur.
Een vogel die zicht vaak luid en duidelijk in het bos laat horen is de gaai. Maar ondanks het gekrijs is het wel een redelijk schuwe vogel.
Gelukkig is er de laatste dagen wat regen gevallen, wat zorgt dat er eindelijk wat padenstoelen tevoorschijn komen. Zoals de valse hanenkam en nog veel meer andere soorten paddenstoelen.
Bij het derde ven loop je rondom het ven. Je passeert eerst een klaphek en vanaf het bankje bij het ven heb je een prachtig uitzicht op het gras dat ook hier fraai goud gekleurd is. Na het ven loop je vervolgens door het bos.
Ook hier zijn de gevolgen van de hagelbui duidelijk te zien aan de bruin gekleurde dennenbomen. Maar naast de beschadigde dennenbomen zijn er sporadisch nog steeds bloeiende heidestruiken te vinden, terwijl het al half oktober is!
Een vos legt zijn uitwerpselen meestal op een bergje zand of in dit geval een boomstronk. De reden hiervoor is dat de geur dan beter verspreid wordt.
Via een pad met prachtig verkleurde bladeren loop je richting het Keelven. Je slaat bij het Keelven rechtsaf en blijft het pad aan de rand van het ven volgen.
Op de zonnige en warme plekken kom je nog steeds allerlei libellen tegen, zoals heidelibellen. Ook hier kwam ik uitwerpselen tegen van de vos.
Je verlaat het ven en loopt verder door het bos. Je passeert allerlei informatieborden van IVN Asten en Someren. Zoals bij een mierenhoop en bij een kruidenlaag in het bos.
Jammer dat je dergelijke informatieborden zo weinig tegenkomt in het bos. Dit laat de bezoekers van een gebied goed zien wat ze kunnen zien en leren mensen daardoor beter te kijken en ook meer dingen te zien.
In het bos stond ik oog in oog met een eekhoorn op nog geen 2 meter afstand. Nog voor ik een foto kon maken was de eekhoorn alweer de boom in gevlucht. Even later had ik meer geluk bij een boomklever die ongestoord bleef zitten.
Je passeert een klein heideveld en je ziet zelfs nog bloeiende vingerhoedskruid. Na ongeveer 7 kilometer gewandeld te hebben kom je weer uit op de grote parkeerplaats.
Je ziet van alles onderweg zoals eekhoorn, sporen van ree en vos, heel veel meesjes en andere vogels zoals de boomklever en groene specht. Maar ook nog zelfs enkele bloeiende heidestruiken! Kortom, een mooie, redelijk korte wandeling die nog langer gemaakt kan worden door het Buitven aan de route toe te voegen. Hopelijk zorgt het nieuwe bezoekerscentrum niet voor te veel bezoekers aan het gebied, want dan heb je des te minder kans om al dit moois te zien onderweg.
