Het is een hele uitdaging om een mooie natuurrijke wandeling te vinden in de regio Niederrhein (Duitsland). Het gebied ligt ten oosten van Nederland (ter hoogte van Nijmegen tot aan Roermond) tot aan de Rijn in Duitsland.
De natuurgebieden, als ze er al liggen, zijn sterk versnipperd of worden doorkruist door brede zandpaden. Zelfs een kenner van het gebied geeft aan dat het aantal routes met weinig of geen asfaltwegen vrij beperkt is in Niederrhein.
Maar gelukkig zijn er mooie routes te vinden zoals de routes Birgeler Urwald, Brüggen, Hinsbeck, Nette Seen of in dit geval de Schaephuysener Höhen.
Download GPX track
Vanaf de parkeerplaats aan de L140 – Hauptstraße in Schaephuysen (Rheurdt) ben ik de 14,5 kilometer lange wandeling gestart. Al na enkele meters zie je hoe heuvelachtig dit gebied is, terwijl het op nog geen 20 kilometer van de Nederlandse grens ligt!
Je passeert tijdens de wandeling maar liefst 5 bergen (Windberg, Hahnenberg, Mühlenberg, Saelhuyser Berg en Schardenberg). Het worden bergen genoemd, maar met een hoogte van maximaal 80 meter zijn het geen echte bergen te noemen! Als eerste loop je over de Saelhuyser Berg, je hebt hier al meteen een fraai uitzicht over Schaephuysen, maar ook over het gebied ten westen van de Saelhuyser Berg.
Ter hoogte van de Schardenberg heb je ook weer een fraai uitzicht en wanneer je van de Schardenberg richting Rheurdt loopt, merk je pas hoe hoog de ‘berg’ is.
Je loopt maar 500 meter door het dorp om vervolgens het oude spoortraject te volgen. Ik heb mijn best gedaan om dit traject te volgen, maar na enkele honderden meters ben ik weer omgedraaid om vervolgens via de Heideweg te lopen.
Op het oude spoortraject (niet meer in gebruik sinds 1968) liggen nog de rails, maar de bramenstruiken hebben het traject volledig overwoekerd. Het is dus niet mogelijk om dit traject te volgen (jammer genoeg). Want je komt hier eind oktober nog heidelibellen en kikkers tegen. Om je een indruk te geven hoe sterk het traject overwoekerd is, heb ik ter hoogte van de oude spoorwegovergang bij Meenenkuhle een foto gemaakt.
Loop bij de Meenenkuhle ook zeker even over het gras richting de Meenenkaule. De Meenenkaule is een ven ontstaan door turfwinning.
Vanwege het zonnige weer, waren er tientallen lieveheersbeestjes actief. Elk paaltje zat vol met lieveheersbeestjes en als je even stilstond om te kijken bij de paaltjes zaten je broekspijpen ook vol lieveheersbeestjes.
Je loopt nu vervolgens aan de rand van het bos richting de L140 Vluyner Straße. Je passeert hierbij een privéweg die opengesteld is voor voetgangers. In de verte zie je de St. Hubertus kerk liggen in Schaephuysen met op de achtergrond de Hahnenberg.
Nadat je de L478 Lind bent gepasseerd gaat de route weer steil omhoog richting de Windberg. Hier kwam ik nog een blauwtje (vlinder) tegen. Ook hier heb je weer erg fraaie vergezichten op de Windberg zelf, maar ook op de omgeving van de Windberg.
Op de Mühlenberg zie je de St. Michael Turm liggen.
Nadat je de L140 Hauptstraße bent overgestoken kom je vervolgens uit bij de parkeerplaats.
Qua natuur is de route niet zo speciaal, maar juist de vergezichten maken het een erg fraaie route! En dat op nog geen 20 kilometer afstand van Venlo! Een route die elk seizoen de moeite waard is om te lopen.
