Update 03 maart 2018: Helaas is het op dit moment niet meer mogelijk om te parkeren op de startplek zoals beschreven bij deze wandeling. In plaats daarvan kun je parkeren op de grens met Nederland en België bij café ‘In ’t wild zwijn’.
In de uithoeken van het zuidoosten van Noord-Brabant kun je nog echte stilte ervaren! Daarnaast kun je er eindeloos wandelen door de bossen en over prachtige heide!
En dan ligt het ook nog tegen de grens met België aan, kortom alle ingrediënten voor een afwisselende wandeling.
Download GPX track
Er zijn diverse plekken om je wandeling te starten, maar ik heb gekozen om mijn 14 kilometer lange wandeling te starten vanaf de parkeerplaats bij natuurkampeerterrein De Witrijt.
Ligt er bijna nergens meer sneeuw, maar hier waren zelfs de paden nog helemaal wit van de sneeuw.
Na ongeveer 700 meter kom je bij de grens met België ter hoogte van grenspaal 197. Je steekt hier de weg over richting het bos.
Zoals bij elke wandeling ontkom je niet aan het geluid van (snel)wegen. Tijdens deze wandeling kom je in de buurt van de A67 (Eindhoven – Turnhout) maar net voor je het verkeer al te duidelijk hoort loop je over een mooi open terrein.
Hier kwam ik bij een den de cocon van een wespspin tegen, maar onder aan de cocon hingen drie lieveheersbeestjes te wachten op de lente.
Hoe dichter je bij de snelweg komt, des te opener het gebied lijkt te worden.
Na de voormalige parkeerplaats De Pals loop je verder door het bos en wordt het geluid van de snelweg ook weer snel minder.
Bij een lariks leek het wel voorjaar, zo luid waren de vogels aan het fluiten. Na wat foto’s gemaakt te hebben, bleken er heel wat soorten vogels in de lariks te zitten; kuifmees, koolmees, pimpelmees, putter, sijs, goudhaantje en vuurgoudhaantje!
Het bos wordt nu merkbaar vochtiger, want er groeit zelfs mos aan de takken.
Opeens loop je aan de rand van de Cartierheide. Een groot heidegebied waar je gladde slangen en levendbarende hagedissen kan zien!
Nadat je aan de rand van het gebied gelopen hebt, sla je rechtsaf en loop je vervolgens over de Bredasebaan, midden door het gebied. Je komt tijdens de wandeling (vrijwel) niemand tegen, behalve op dit stuk van de route. Na de Cartierheide loop je weer verder door de bossen en al snel kom je geen enkele wandelaar meer tegen.
Je steekt vervolgens de weg weer over en met een beetje geluk zie of hoor je een ree rennen.
In de bossen zijn de paden ook merkbaar witter van de sneeuw. De laagstaande zon krijgt hier geen kans om de bodem op te warmen waardoor de sneeuw langer blijft liggen.
Je komt vervolgens weer uit op de weg richting de parkeerplaats.
Je denkt ‘s winters niet veel te kunnen zien, maar deze wandeling heeft maar weer aangetoond dat je zelfs ‘s winters heel veel moois kunt aantreffen tijdens het wandelen!
