Aan vennen en heide is er in het zuidoosten van Noord-Brabant geen gebrek. Zo heb je een wandelroute van 6,0 kilometer lang over de Landschotse Heide (of Landschotsche Heide) waarbij je diverse vennen ziet zoals het Wit Hollandven, Kromven, Keijenhurk en Berkven.
//Update: Een verslag van de route in de zomer kun je hier vinden.
Download GPX track - Landschotse Heide - Blauwe Route
Vanaf de parkeerplaats (het is niet echt een duidelijke parkeerplaats die te bereiken is via bijvoorbeeld de Jachtlaan) starten twee wandelroutes die uitgezet zijn door Brabants Landschap. De rode route is 3,5 kilometer lang en de blauwe route is 6,0 kilometer lang.
Al meteen vanaf de parkeerplaats heb je een fraai uitzicht over het Wit Hollandven.
Je loopt nu aan de rand van het gebied door het bos en de kans is nu erg groot dat je het geroffel van spechten hoort. Met een beetje geluk zie je ook een grote bonte specht vliegen.
Zodra je het klaphek bent gepasseerd zie je links een kleine uitkijktoren staan. Je hebt vanaf de uitkijktoren een prachtig uitzicht over het gebied!
Sla vooral even linksaf waar de rode route ook linksaf slaat, want je hebt even verderop een fraai uitzicht over de Keijenhurk. In de verte zie je allerlei watervogels op het water zitten.
De klapekster heb ik helaas niet gezien tijdens de wandeling, maar het voedsel van de klapekster kwam ik wel tegen, namelijk een mestkever.
Wanneer je terugloopt naar de blauwe route heb je een fraai gezicht over het weidse landschap. De silhouetten van de bomen zijn nog steeds erg duidelijk te zien, wat vooral erg mooi is bij solitaire bomen midden in het gras.
Je ziet in de verte nog de Keijenhurk liggen, maar al snel loop je over een slingerend pad richting nieuwe natuur. Om te zorgen dat de Landschotse Heide natter wordt, is gezorgd dat het water langer in het gebied blijft staan. Door de recente werkzaamheden is het erg kaal, maar over enkele jaren zal het hier mooi begroeid zijn.
Vervolgens loop je over het rolstoelpad richting het Berkven. Daarbij passeer je een weide die nog volop voedsel biedt aan vogels in de winter. Het zag er letterlijk geel van de opvliegende geelgorzen en groenlingen!
Maar zodra de geelgorzen geland zijn, kun je ze ondanks hun felle gele kleur bijna niet meer zien zitten.
Je loopt nu aan de rand van het Wit Hollandven richting de uitkijktoren.
Vanaf de uitkijktoren heb je een mooi uitzicht over het gebied! Neem dus zeker een verrekijker mee tijdens deze wandeling!
Door het koude gure weer was er jammer genoeg niet veel te zien, maar ‘s zomers zal hier volop leven te zien zijn!
