Tussen Geldrop en Mierlo ligt de Molenheide, een gebied dat vroeger bestond uit heide, maar door ontginning uit bos bestaat. Gelukkig zijn er nog enkele vennen behouden zoals het Lisven en Galgenven. Vanaf de parkeerplaats aan de Geldropseweg kun je een uitgezette wandeling maken van 4 kilometer. Of je loopt zelf een route en dan kom je al snel op ruim 8 kilometer uit.
Download GPX track - Molenheide bij Mierlo
Je loopt richting meteen in het bos richting een open heidegebied in de buurt van het Lisven.
Al meteen kom je van alles tegen, zoals een parelamaniet, stinkzwam, bekermos en graafsporen van mestkevers.
Op een bankje bij dit gebiedje kwam ik een bruinrode heidelibel tegen. Zolang ze nog kunnen opwarmen in de zon en er insecten vliegen kun je deze libellen nog tegenkomen!
Bij het Lisven zie je in de verte de 105 meter hoge zendmast boven de bomen uitsteken. De route loopt nu verder door het bos en de kans dat je mensen tegenkomt wordt ook kleiner. Want de blauwe route loopt hier niet.
Je komt hier allerlei paddenstoelen tegen zoals de kastanjeboleet en diverse soorten russula’s. Maar ook zwameter, een soort die als parasiet op andere soorten paddenstoelen leeft.
Nu het paddenstoelenseizoen op het einde loopt, kun je mooi zien hoe paddenstoelen weer opgaan in de natuur.
In de buurt van Geldrop passeer je een wildrooster en daarna kom je op een groot open heidegebied uit. Op de zonnige plekken kom je nog enkele heidelibellen tegen.
Een kikker genoot blijkbaar nog van het weer, want hij zat nog langs het pad in de zon.
Het is goed opletten, maar dan zie je echt overal nog libellen!
Na dit mooie gebied passeer je een flatgebouw en loop je verder door het bos. De bladeren laten hier volop zien dat het herfst is!
Wanneer je in de verte de snelweg ziet liggen loop je parallel aan een groot heidegebied. Een mooi stuk Molenheide waar je vrijwel niemand tegenkomt!
Over een breed zandpad loop je nu parallel aan de snelweg A67 (Eindhoven – Venlo). Met een beetje geluk kom je hier het goudhaantje tegen. Een erg klein vogeltje met een hoog piepend geluid.
Je slaat vervolgens linksaf en rechtsaf. Hier kom je allerlei soorten korstmossen en mossen tegen. De bodem is hier helemaal groen/grijs van de (korst)mossen.
Na dit mooie stuk loop je verder over een pad en je steekt Aardborstweg over.
Vervolgens passeer je een klein vennetje (lijkt meer op een hondenplons, dan een ven) en ook een gekapt stuk bos waarbij je duidelijk ziet hoe de natuur zichzelf kan herstellen. Want op het gekapte stuk bos kom je alweer allerlei kleine heidestruiken tegen.
Net voor je weer hetzelfde pad als de heenweg pakt, zie je de hazelaar katjes al hangen voor in het komende voorjaar. Maar ook een dode boomsprinkhaan, die jammer genoeg niet opgewassen is tegen de herfst.
Na ruim 8 kilometer kom je weer uit op de parkeerplaats. Het is een mooie afwisselende route, waarbij je van alles ziet! Waarschijnlijk is deze route niet aan te bevelen in het weekend, want dan laten erg veel mensen hun hond (niet aangelijnd) hier uit. Als ‘s zomers de heide bloeit is het vast nog mooier dan dat het nu al is!
