Ten zuiden van Rijen ligt een groot bosgebied en een voormalig stuifzandgebied, waarvan je de restanten onderweg nog tegenkomt. Naast zandverstuivingen kom je ook volop heide en dennenbossen tegen. De route van ruim 14 kilometer leidt door dagrecreatiegebied ‘t Zand, langs Munitiepark Alphen, Alphensche Bergen en een klein stuk door de Chaamse Bossen.
Download GPX track - Alphensche Bergen
Er zijn diverse plekken om de route te starten, maar op een doordeweekse dag is het makkelijkste om de wandeling te starten vanaf de kruising Fransebaan – Maastrichtsebaan.
Je loopt meteen over een breed zandpad met een smal fietspad er naast gelegen richting dagrecreatiegebied ‘t Zand. Op een zomerse dag kan het hier dus erg druk zijn met mensen die verkoeling zoeken op het strand bij de grote plas midden in het gebied.
Je ziet al vrij snel aan de linkerkant een klein heidegebied liggen, kenmerkend voor deze route. Je komt namelijk allerlei kleine en wat grotere heidegebied tegen onderweg. Maar kijk je naar rechts dan zie je hekken met prikkeldraad en allerlei waarschuwingsborden. Je loopt hier aan de rand van het Munitiepark Alphen. Sinds 1954 worden hier allerlei soorten bommen en rakketten opgeslagen. De toekomst van het munitiepark is nog onzeker, want een jaar geleden is er sprake geweest om het park te gaan sluiten.
Ter hoogte van de Oude Gilzerbaan sla je linksaf en loop je richting een groot heidegebied. De paden zijn smal en kronkelen door het landschap op weg naar de heide toe.
Bij het heidegebied sla je linksaf en je loopt naar een ander heidegebied toe. ‘s Zomers zal het hier erg mooi zijn als de heide in bloei staat!
Je loopt nu door de bossen terug naar de Maastrichtsebaan toe.
Op de Maastrichtsebaan sla je linksaf om vervolgens rechtsaf te slaan, om parallel aan de hekken te lopen rondom Munitiepark Alphen.
De waarschuwing op de hekken zijn duidelijk:
“Waarschuwing – Bij het beveiligen van dit objekt mogen zonder nadere opdracht conform de instrukties vuurwapenen worden gebruikt”
Na het Munitiepark zie je in de verte de Sint-Willibrorduskerk in Alphen liggen.
Je steekt vervolgens de Chaamseweg over en je volgt nu grotendeels de rode wandelroute van Staatsbosbeheer.
Kijk goed rond, want de kans is groot dat je allerlei vogels ziet zitten zoals vinken, staartmezen, maar misschien ook wel een buizerd.
In de buurt van de Ulicootsebaan sla je rechtsaf en je ziet hier tientallen lariksen staan. Het is de enige soort naaldboom die ‘s winters zijn naalden laat vallen en in het voorjaar dus weer nieuwe naalden maakt.
In de buurt van paalkampeerterrein Chaamse Bossen 3 loop je richting een groot weiland. De invloed van de landbouw is goed te zien op de bomen. Deze zijn allemaal geel gekleurd van de stikstof minnende soorten zoals groot dooiermos.
Het is wel een ideale plek in het voorjaar en najaar om hier nog insecten te treffen. De bosrand ligt op het zuiden en is dus vaak iets warmer dan de omgeving. Je komt hier de gallen tegen van de knikkergalwesp en aardappelgalwesp.
Je loopt nu richting het paalkampeerterrein en het lijkt alsof je door de Kempen aan het wandelen bent; de combinatie van gras, open gebied, wat struikheide en dennenbomen.
Op de jonge dennenboompjes kom je de sporen tegen van de gewone spinselbladwesp. Namelijk de mijn van de larve van de gewone spinselbladwesp die niet ‘gewoon’ maar juist zeldzaam is!
Dat er op diverse plekken in het bos gewerkt is, zal je tijdens de wandeling niet ontgaan zijn. Gelukkig zie je over een of twee jaar niets meer van deze kapwerkzaamheden.
De heuvels van de Alphensche Bergen worden nu zichtbaar! Waarschijnlijk bestond het gebied vroeger voornamelijk uit dit soort heuvels met zandverstuiving en struikheide.
Wanneer je rood gekleurde heidestruiken tegenkomt is dat geen teken dat het carnaval is (geweest) maar dat is het werk van de struikheidemijt.
Je loopt nu richting de akkers toe en in de verte (ruim 5 kilometer verderop in Chaam) zie je de Antonius Abtkerk liggen. De route loopt richting de Chaamseweg en op de kruising sla je rechtsaf richting de Fransebaan. Je loopt nu door een hondenlosloopgebied.
Door rechts, links, rechts, links, rechts, links en rechts te gaan kom je uit bij een groot nat gebied. Op de kaart staat het ingetekend als een groot ven, maar van het ven is weinig te zien.
Van het kleine ven kun je wel een glimp opvangen onderweg! Ook hier zal het ‘s zomers erg mooi zijn als de struikheide in bloei staat!
Jammer genoeg heeft een kikker het voorjaar niet mogen halen. Hij lag dood op het wandelpad.
Aan het einde van dit pad heb je uitzicht op de N260, ruim 2 kilometer verderop.
Via een breed graspad wat op een plek begroeid is met varens loop je richting de Maastrichtsebaan naar het eind- en startpunt van deze route.
Ondanks het feit dat er op sommige plekken nog sneeuw lag, was het duidelijk dat de natuur niet kan wachten tot het voorjaar echt gaat beginnen! Deze route is waarschijnlijk erg mooi in de zomer met als nadeel dat het dan ter hoogte van dagrecreatieterrein ‘t Zand erg druk kan zijn. Maar zelfs nu de heide niet bloeit valt er van alles te zien en heb je helemaal niet door dat het een route van 14 kilometer lang is!
