Ten zuiden van het Leenderbos, net over de grens in België, ligt de Beverbeekse Heide. Door het gebied stroomt de Warmbeek die in Nederland de naam Tongelreep heeft.
Het heeft de naam heide, maar van de heide is niet veel meer over jammer genoeg!
Download GPX track - Beverbeekse Heide
Vanaf de parkeerplaats bij Domein De Bever start de bijna 13 kilometer lange wandeling door een gebied met bossen, langs de Warmbeek, stuifzand en heide.
Je loopt meteen parallel aan de Warmbeek en je blijft deze beek ongeveer een kilometer lang volgen.
Dat het water hier zuurstofrijk en arm aan waterplanten zijn kun je zien aan het feit dat je naast de weidebeekjuffer ook de zeldzame bosbeekjuffer tegenkomt!
Het water is erg helder, daardoor kun je ook vissen zien zwemmen als je goed kijkt.
Wanneer je de Warmbeek verlaat, kijk dan zeker even vanaf het bruggetje over het water, je hebt hier een erg mooi uitzicht over de Warmbeek!
Je loopt nu over een breed zandpad verder en meteen is het kurkdroog overal. Het verschil tussen de oevers bij de Warmbeek en hier is erg groot.
Zoals zo vaak tijdens het wandelen kom je de ‘zeldzame’ gewone spinselwesp tegen. Een soort die zeldzaam zou zijn, maar als je goed kijkt, kom je op heel veel plekken de mijnen van de larve van deze wespensoort tegen!
Voordat je bij een vijver uitkomt, passeer je een open gebied waar je heel veel ‘getik’ hoort. Het geluid wordt gemaakt door moerassprinkhanen die met hun achterpoot tegen de vleugel aanwrijven. De moerassprinkhanen kun je goed herkennen vanwege het relatief grote formaat en oranje dij van de achterpoot.
Net voor de vijver steek je een bruggetje over en ook hier kom je volop weidebeek- en bosbeekjuffers tegen.
In verband met werkzaamheden is het mogelijk dat het bruggetje en het pad aan de rand van de vijver gesloten is. De vijver wordt namelijk drooggelegd (wat niet zo moeilijk is met dit weer) om parelvederkruid te verwijderen. Een waterplant die niet van nature in de de vijver is terecht gekomen. Daarnaast wordt ook ook slib afgegraven zodat de vijvers straks weer van een goede waterkwaliteit zullen zijn.
De route loopt nu weer verder door de (droge) bossen waarbij je duizenden rode mieren over de wandelpaden ziet lopen. Ga maar eens stilstaan en luister eens goed. Je hoort de duizenden mieren lopen!
Dat hier vroeger veel dennen zijn aangeplant kun je wel zien aan hoe netjes ze allemaal ze in een rijtje staan. Gelukkig worden er in het bos ook weer bomen gekapt, om wat meer natuurlijke open stukken te creëren .
Wanneer je weer bijna bij de Warmbeek komt, zie je in de verte de Sint-Benedictusabdij liggen, beter bekend als Achelse Kluis.
Wanneer je de Warmbeek oversteekt bij het bruggetje zie je wederom bosbeek- en weidebeekjuffers zitten.
Het bos zou hier normaal gesproken wat vochtiger moeten zijn, maar ook hier is de droogte overal goed zichtbaar. Maar gelukkig kom je nog allerlei vlinders en spinnen tegen. Zoals glad beertje en de wespspin (of tijgerspin).
Je passeert een natuurlijk grasland, met allerlei planten zoals zuring, distels en heel veel soorten gras. Een walhalla voor insecten!
Nadat je een huis bent gepasseerd loop je langs een afgegraven stuk bos. Beter gezegd, hier zal de bovenlaag van de bodem zijn verwijderd, zodat soorten als struikheide weer een kans krijgen om te groeien. Aan de overkant ligt een vochtig gebied wat omheind is, maar ondanks de omheining kwam ik er 3 reeën tegen!
Helaas zijn de gevolgen van de droogte en onverantwoord gedrag van mensen ook hier zichtbaar. Bij de Beverbeekse-Heide (straat) is een stuk bos van 20 x 20 meter afgebrand. Gelukkig is het maar een kleine brand geweest!
Je loopt nu over de straat om vervolgens linksaf te slaan richting een zandpad en je loopt hier het bos weer in. Je komt nu bij een klein restant stuifzand van wat waarschijnlijk ooit veel groter was.
Het is flink ploeteren om door het losse zand te kunnen lopen, maar wanneer je weer bij de weg bent aangekomen, ligt er een mooi heideveldje. Jammer genoeg heeft hier de droogte ook flink toegeslagen en is er weinig paars te bekennen van bloeiende heide.
Net voordat je dit gebied verlaat, kijk goed naar de grond! Overal kom je kleine kuiltjes tegen van de larve van de mierenleeuw.
De larve maakt een kuiltje in het zand en gaat onderaan het kuiltje in het zand zitten. Wanneer er bijvoorbeeld een mier in het kuiltje komt, zal deze door het losse zand er niet meer uit kunnen kruipen. De larve zal dan de mier vangen en onder het zand trekken en vervolgens opeten.
Je steekt de straat over en loopt over een breed zandpad door de bossen en ook hier kom je de mijnen tegen van de gewone spinselwesp.
Het laatste stuk van de route loop je parallel aan de Beverbekerdijk en stukken over de straat zelf. Ook hier kom je van alles tegen zoals een zwarte specht of de keizersmantel. Jammer genoeg was de keizersmantel te snel om vast te kunnen leggen. Maar kijk altijd bij een groepje bloeiende planten, daar tref je nu vanwege de droogte gegarandeerd allerlei insecten aan.
Na bijna 13 kilometer kom je weer op de parkeerplaats uit.
Het is een mooie route, vooral de Warmbeek, maar ook de afwisseling in het gebied van stuifzand, bossen, heide en een beek zorgen ervoor dat de 13 kilometer zo voorbij zijn.
