Dichtbij het dorp Vredepeel (met maar 250 inwoners) ligt nog een restant van wat ooit de Peel was. De Peel was vroeger een gebied van Grave tot aan Weert, meer dan 50 kilometer aan veengebieden!
Door het afgraven van het veen (turfwinning) is er veel veengebied verloren gegaan, daarnaast is begin 1900 ook veel dennenbos aangeplant voor de mijnen (hout voor de stutpalen) in Zuid-Limburg.
In het natuurgebied Zwartwater ten noordoosten van Vredepeel kom je nog wat heide tegen van vroeger.
Download GPX track - Zwartwater Vredepeel
Het makkelijkste is om de 9 kilometer lange route te starten vanaf de parkeerplaats in Vredepeel zelf, je loopt dan vrij snel over een zandpad richting het natuurgebied.
Je slaat vervolgens linksaf en je loopt even verderop het bos in. Kijk goed naar de grond, want hier kom je al volop pootafdrukken tegen van reeën. In de dennenbomen hoor je allerlei vogels zoals staartmees, koolmees en pimpelmees.
Je passeert een open stuk in het bos, waar ook struikheide groeit. Met een beetje geluk hoor én zie je hier reeën!
De route gaat nu verder over een smal en soms hobbelig zandpad. De bladeren van de berkenbomen vallen dit jaar voor de tweede maal, dit keer omdat het herfst is en niet vanwege de droogte.
Je zult merken dat het eerste gedeelte van de route voornamelijk uit dennenbomen bestaat. Kijk dus eens goed naar de schors van deze bomen, misschien zie je wel een dennenappeltje in de schors zitten. Deze is er niet toevallig tussen gevallen, maar is er door een specht ingedrukt. Zodoende kan de specht de zaadjes uit de dennenappel pikken. Het wordt dan ook wel de smidse van de specht genoemd.
Je loopt nu over een groot open stuk waar je voornamelijk gras ziet groeien, maar even later ook volop struikheide. Helaas is de struikheide allemaal verbrand door de extreme hete zomer. Zelfs de jonge dennenboompjes zijn helemaal bruin geworden.
Op de paden tussen de heide kom je in het najaar nog de bruinrode heidelibellen tegen. Maar ook soorten zoals de langpootmug.
De route loopt verder over een hobbelig pad waarbij je soms wat struikheide ziet staan. Maar ook hier kom je pootafdrukken van reeën tegen.
Waarom open plekken in het bos nodig zijn, maakt een sprinkhaan meteen duidelijk. De zon kan namelijk op een open stuk de grond bereiken en insecten zoals sprinkhanen profiteren daar meteen van.
Net voor het Afleidingskanaal loop je wederom langs een open stuk, kijk hier goed rond. Er staan namelijk erg fraaie dennenvoetzwammen op een stronk van een den of spar.
Bij het Afleidingskanaal sla je linksaf en je blijft dit smalle pad ongeveer 500 meter volgen. In het water kom je van alles tegen zoals een grote dode vis, maar ook een stofzuiger!
Ter hoogte van een stuw steek je het kanaal over en je slaat meteen weer rechtsaf. De stuw is ideale plek om juffers en libellen te bekijken. Ze zitten op de waterplanten maar ook op de oevers.
Je loopt nu weer parallel aan het kanaal over een brede zandweg, waarbij je in de bermen paddenstoelen kunt vinden zoals de valse hanenkam.
Je slaat vervolgens weer linksaf en dit is een ideale plek voor insecten maar ook voor amfibieën om te vertoeven in het najaar. De zon schijnt tegen de bosrand aan en vormt zo een warm plekje.
Bruinrode heidelibellen, lieveheersbeestjes en kikkers profiteren van dit microklimaat.
Je loopt nu een donker Amerikaans eikenbos in. Waarbij de bladeren al beginnen te verkleuren nu de herfst is begonnen. Over enkele weken zal het er erg fraai uitzien van rode, groene, bruine en alles wat er tussenin zit qua kleuren bladeren!
Ook kom je hier de boomkruiper tegen, een vogel die alleen omhoog tegen een boom op kruipt. De boomklever daarentegen kan omhoog en omlaag tegen bomen kruipen.
Je verlaat het bos om een klein stukje over een verharde weg te lopen en je loopt vervolgens weer het bos in richting een brug over het Afleidingskanaal. Steek de brug over en sla meteen weer rechtsaf en volg een slingerend pad door het bos.
Vervolgens kom je weer bij de weg uit en sla je weer rechtsaf bij een groot heideveld. Je komt nu letterlijk ogen en oren tekort!
Je komt soorten tegen zoals de bladpootrandwants, rups van de veelvraat (nachtvlinder), kleine vuurvlinder, gallen van de satijnknoopgalwesp, gallen van de plaatjesgalwesp en levendbarende hagedis.
Ook de zeldzame blauwvleugelsprinkhaan kom je hier tegen! Erg gemakkelijk te herkennen wanneer de sprinkhaan wegspringt/opvliegt. Je ziet dan namelijk de blauwe vleugels van deze sprinkhaan (of zoals je op onderstaande foto ziet; de blauwe waas van de vleugels)
De route loopt aan de rand van het heideveld verder en even later loop je over het heideveld via klaphekjes. Ook hier kom je de blauwvleugelsprinkhaan en kleine vuurvlinder tegen.
Nadat je voor de tweede maal een klaphekje bent gepasseerd sla je rechtsaf en loop je weer verder door het bos. Je merkt dat er her en der nog struikheide planten groeien. Vervolgens zie je in de verte de grote groene weilanden liggen.
Via het zandpad loop je weer terug naar Vredepeel naar het eindpunt van deze wandeling.
Het erg jammer dat zo’n mooi gebied midden in het gebied ligt waar veel intensieve landbouw en veeteelt bedreven wordt. Gelukkig ligt er nog zo’n mooi gebied! Want alleen landbouwgronden doen de biodiversiteit ook geen goed.
De natuur laat hier wel zien dat ondanks de stikstofdepositie er toch nog zeldzame soorten kunnen leven zoals de blauwvleugelsprinkhaan!
