Het is erg fijn om wandelingen die ‘s winters al de moeite waard zijn nogmaals te lopen maar nu in de zomer. Zoals de wandeling waarvan enkele foto’s in het boek ‘De mooiste fotolocaties van Zuid-Nederland’ staan, de Reuselse Moeren.
De 7 kilometer lange wandeling volgt grotendeels de route die uitgestippeld is door Staatsbosbeheer. Alleen op het laatste stuk maak je een erg bocht door het bosgebied.
Download GPX track - Reuselse Moeren
Vanaf het zandpad aan de Postelsedijk loop je meteen het gebied in. Al vrij snel zie je een groot open gebied waar met enige regelmaat gemaaid wordt om zo bijzondere soorten een kans te geven en soorten zoals berk en dennen te beperken.
Na het mooie uitzicht loopt de route door een klein bos, waarbij je van alles tegenkomt zoals heksenboter en andere paddenstoelen.
Zodra je weer bij het grote open gebied komt heb je grote kans om de kleine parelmoervlinder te zien vliegen. Deze opvallende vlinder kan zich hier steeds vaker voortplanten maar oorspronkelijk waren het voornamelijk zwervers die vanuit de duinen naar het binnenland vlogen.
Je steekt nu een smalle strook over en slaat rechtsaf om parallel aan de schrikdraad te blijven wandelen.
De schrikdraad is een ideale plek voor libellen als kijkpost.
Terwijl je langs de schrikdraad wandelt passeer je de vogelkijkhut ‘De Kiekkaaste’.
Na nog veel meer libellen te hebben gezien op de schrikdraad kom je een typisch heideplantje tegen met de naam tormentil. Een geel bloempje dat wat lijkt op een boterbloempje.
De route volgt de randen van het natuurgebied en je komt van alles tegen onderweg. Groene kikkers, roze sprinkhanen, keutels, adelaarsvarens, libellen op de schrikdraad, heel veel gagel en prachtige uitzichten over het gebied.
Vanaf een bankje heb je ook een mooi uitzicht. Met wat geluk zie je de ‘terreinbeheerders’ van het gebied aan het werk.
Het is opvallend hoeveel gagel hier groeit! Je zou bijna denken dat het onkruid is, zoveel groeit er hier.
Je verlaat nu tijdelijk het gebied en loopt over een zandpad over de grens van Nederland en België.
Kijk vooral goed uit als er auto’s voorbij komen rijden, want het pad kan erg stoffig zijn.
Langs het zandpad groeit erg veel koninginnenkruid (ook wel leverkruid genaamd) waarop allerlei insecten zitten zoals atalanta en bijen.
Bij een informatiebord sla je rechtsaf en je loopt langs een erg fraai grasveld. Hier struikel je bijna letterlijk over de sprinkhanen!
Je komt hier natuurlijk ook weer heidelibellen tegen, maar ook nachtvlinders zoals lieveling en sprinkhanen zoals spitskopje.
Van het ven kun je niets zien door de hoge begroeiing, maar er valt in de bermen ook al genoeg te zien. Zoals de kleine vuurvlinder en roodbruine slanke amaniet.
Tussen de hoge begroeiing kun je nog een glimp opvangen van een heideveld vol bloeiende struikheide.
De route slaat nu met de bocht af naar rechts en je loopt parallel aan de Vaartloop richting het bos. Er vliegen momenteel volop witjes zoals het klein koolwitje.
Nadat de Vaartloop rechts van het pad verder loopt sla je even verderop linksaf het bos in.
Een pad waar niet veel mensen lopen, helemaal ideaal om van de rust en de omgeving te genieten van het bankje dat je passeert.
Ook hier kom je weer allerlei heidelibellen tegen maar ook het boomblauwtje.
De route zoals ik die begin dit jaar heb gelopen loopt helemaal tot aan de akkers, maar het is eigenlijk veel mooier om een pad eerder rechtsaf te slaan. Je komt hier allerlei heide tegen en met een beetje geluk de blauwe glazenmaker.
Maar ook weer allerlei sprinkhanen zoals het zuidelijk spitskopje.
Je komt weer bij de Vaartloop uit en slaat linksaf om de route te volgen.
Was het begin dit jaar snel stromend water, nu staan alle sluisjes omhoog om zoveel mogelijk water vast te kunnen houden.
Terwijl je dichter bij een grote zandweg komt, des te luider zijn de grote groene sabelsprinkhanen te horen. Met wat geluk kun je ze ook zien zitten tussen de struiken.
Bij de zandweg sla je rechtsaf en ook hier kwam ik de zeldzame kleine veldparelmoervlinder tegen.
Sta ook zeker even stil bij het veld en luister dan eens goed naar de grote groene sabelsprinkhanen.
Na 7 kilometer gelopen te hebben kom je weer bij het eindpunt van de route. Was het begin dit jaar al een mooie route, nu er allerlei libellen en vlinders rondvliegen is de route nog veel mooier! En natuurlijk ook de heide die in bloei staat onderweg maakt het helemaal compleet.
