Een van de meest populaire wandelroutes op natuurbeleven.com is de wandeling over de Oirschotse Heide. Jammer genoeg is het begin en einde van de route ietwat saai, dus tijd om deze route een update te geven!
Download GPX track - Oirschotse Heide en Hemelrijken
Vanaf de kleine parkeerplaats aan de Burgemeester Jan Smulderslaan start de ruim 12 kilometer lange wandeling door bossen, langs vennen en door het mulle zand langs mooie heidevelden.
Het eerste gedeelte van de route loopt grotendeels door het bos. De Amerikaanse eiken kleuren het bos nu erg fraai door hun gekleurde bladeren. Daarnaast kom je tijdens de wandeling diverse mierennesten tegen van de bosmier.
Zoals op veel plaatsen kom je ook hier heel veel verschillende paddenstoelen tegen. Kastanjeboleten, zwavelkopjes, russula’s en nog veel meer andere soorten paddenstoelen.
In de buurt van landgoed ‘s Heerenvijvers loop je om een akker heen met aan de rand fraai verkleurde bomen.
De route loopt verder door het bos en als je goed kijkt en luistert kom je allerlei soorten spechten tegen zoals de groene, zwarte, grote bonte en kleine bonte specht.
Waarom de kleine bonte specht zo heet is wel duidelijk als je ziet hoe klein deze specht is.
In de buurt van Hemelrijken passeer je een kapel en hier valt van alles te zien zoals een atalanta maar ook een grote sponszwam.
Wanneer je aan de rand van een akker loopt merk je meteen waarom hier eind oktober nog heidelibellen te vinden zijn. De zon warmt dit stukje vrij snel op en zodoende komen alle insecten zich hier opwarmen om vervolgens voedsel te vinden.
Naast insecten heb je ook kans om onder een eikenboom een bosmuis te zien zitten.
Ter hoogte van Hemelrijken loop je over een mooi heideveld en het kan hier erg stil zijn, maar als je pech hebt hoor je geweerschoten (losse flodders), militaire voertuigen rijden en een Chinook (helikopter met twee propellers) in de lucht vliegen.
Ook hier kom je vrij grote mierennesten tegen, bijna een meter hoog!
Dat je nu over de Oirschotse Heide loopt wordt vrij snel duidelijk als je resten van oefeningen tegenkomt op de zandpaden. Maar ook de gekleurde paaltjes aan de rand van de paden geven aan waar militairen mogen komen en waar niet.
Je loopt nu over brede zandpaden die vol bandensporen staan en rechts van je ligt een groot heideveld.
Je zou het niet verwachten door alle geweerschoten en helikopters maar kijk maar eens goed naar de grond. Hier kom je volop pootafdrukken tegen van reeën.
Aan de rand van dit grote heideveld kwam ik diverse rupsen tegen van de slakrups (nachtvlinder). De rupsen hebben geen pootjes en zodoende bewegen ze zich voort alsof het slakken zijn, vandaar de naam slakrups.
Je passeert vervolgens een ander heideveld en loopt naar een soort van grote zandbak.
De route loopt nu verder over een breed zandpad richting het zuiden van de Oirschotse Heide. Vervolgens sla je rechtsaf en de paden worden weer smaller en steeds makkelijker om te lopen. Daarbij krijg je ook weer meer tijd om lekker rond te kijken. Zo kun je een boomklever in de boom zien zitten en een paddenstoel zien groeien in een dennenappel.
Het pad wordt uiteindelijk een soort van graspad en je verlaat nu de Oirschotse Heide weer even. Je loopt over een hobbelig pad aan de rand van de heide om vervolgens dit heideveld over te steken. Op en langs het pad kom je van alles tegen zoals vliegenzwammen en botten van een dier.
Midden op het open terrein heb je een mooi uitzicht over het zand en aan de andere kant een ven. Bij het ven kwam ik nog parende heidelibellen tegen.
Vervolgens loop je weer door het bos en een hoopje veren gaf aan dat hier hoogstwaarschijnlijk een duif geplukt is door een roofvogel.
Terwijl je dichter bij de parkeerplaats komt des te meer herfstkortvleugelmotten zie je vliegen. Als je geluk hebt blijft een eentje stil zitten zodat je hem van dichtbij kan bekijken.
Na ruim 12 kilometer gelopen te hebben kom je weer bij de parkeerplaats uit.
Het blijft verrassend dat je gewoon over een militair oefenterrein mag lopen terwijl er militairen met geweren rondlopen, voertuigen aan het verstoppen zijn met camaflougenetten, Chinook boven je hoofd vliegt en andere militairen druk aan het oefenen zijn met kaart lezen.
Daarbij is het ook verrassend dat ondanks alle oefeningen die er dagelijks plaatsvinden de natuur toch gewoon z’n gang gaat zoals de reeën. Door de afwisseling van bos, heide, zand en vennen is het een wandeling die geschikt is voor elk seizoen.
