In de buurt van Lottum ligt een buurtschap met de naam Houthuizen. Ten westen van dit buurtschap ligt een natuurgebied met de naam Houthuizerheide (soms wordt het ook wel Houthuizerbos genoemd). Van de heide is al sinds 1882 (volgens https://topotijdreis.nl/) niets meer over, maar als je goed kijkt kom je toch nog sporadisch wat heide tegen in het gebied!
Er zijn in het gebied twee wandelingen uitgezet een blauwe wandeling en een rode wandeling. De rode wandeling is de lange wandeling met een afstand van ruim 3 kilometer. Je loopt letterlijk een rondje door het bos.
Download GPX track - Houthuizerheide (rode route)
Vanaf de parkeerplaats aan de Horsterdijk en Meerlosebaan start de rode wandeling. Je loopt meteen het bos in en momenteel kom je volop gele trilzwammen tegen.
Als je eenmaal op de gele trilzwammen gaat letten zul je er nog tientallen tegenkomen onderweg! In allerlei vormen en afmetingen kom je ze tegen; van super klein tot bijna 10 centimeter groot!
Op de gele trilzwammen heb je ook grote kans om springstaarten te zien zitten. Het zijn geleedpotigen (geen insecten) die maar enkele millimeters groot zijn.
De wandelroute is heel simpel te volgen middels de rode paaltjes en loopt vrij recht door het bos. Je hebt hoeft dus niet op te letten waar je moet lopen en daardoor heb je extra veel tijd om rustig rond te kijken.
Zo kom je op veel plekken vraatsporen van eekhoorns tegen. Ze bijten namelijk de schubben inclusief de zaadjes van de dennenappels en wat overblijft is een vrij net afgebeten restant.
Naast paddenstoelen en sporen van dieren kom je ook allerlei planten en bomen tegen onderweg. Zo kom je zelfs midden in de winter bloeiende helmbloem tegen.
Dat er volop gele trilzwammen te vinden zijn blijkt wel als je takken tegenkomt die vol met gele trilzwammen zitten.
Bij de parkeerplaats staat een bordje met een waarschuwing voor werkzaamheden in het bos en dat blijkt niet overbodig. Je komt nog volop sporen tegen van de werkzaamheden.
Terwijl je verder loopt over slingerende paden door het bos kom je de resten tegen van een geplukte vogel. Een roofvogel heeft de vogel gevangen en trekt er vervolgens met z’n snavel alle veren uit. De kaal geplukte vogel wordt vervolgens opgegeten.
In tegenstelling tot veel bossen is het hier erg vochtig. De grote hoeveelheid mos maakt ook duidelijk dat het een erg vochtig bos is! Het groene tapijt midden in de winter ziet er erg mooi uit.
Op een van de rood geverfde paaltjes kwam ik de berkensmalsnuit tegen. Het is een soort wants die erg sterk ruikt.
Dat er in de loop der jaren al volop bosbeheer is toegepast wordt erg duidelijk. De ene keer staan er grove dennen en de andere keer staat het bos vol Amerikaanse eiken of berkenbomen.
Dat er op de rood geverfde paaltjes nog meer te vinden is bleek wel toen er een zak van de sigaarzakdrager zat. In deze zak leeft de rups van de sigaarzakdrager, een nachtvlinder.
Halverwege de route kom je op een open stuk in het bos enkele heidestruiken tegen maar ook allerlei korstmossen.
Na al die groene tapijten van mos onderweg kom je nu in een stuk waar je volop adelaarsvarens groeien. ‘s Winters liggen de afgestorven bladeren er een beetje hopeloos bij. Maar zodra het voorjaar wordt steken de eerste bladeren weer boven de grond uit.
In het bos kom je volop omgewaaide bomen tegen die nu helemaal overgroeid zijn door mos.
Op diverse plekken in het bos zijn er bomen gekapt om planten en jongen bomen een kans te geven. Het ziet er een beetje troosteloos uit, maar over enkele jaren zie je er niets meer van!
Dat sommige bomen gekapt moesten worden is duidelijk te zien aan hoe de kern van de bomen er aan toe was.
Aan de rand van dit gekapte stuk bos waren ongeveer 10 roodborstjes te vinden die volop aan het fluiten en elkaar aan het wegjagen waren.
Naast op de rood geverfde paaltjes te kijken loont het ook om op andere paaltjes te kijken. Op een kunststofpaaltje kwam ik het mannetje van de kleine voorjaarsspanner tegen.
Soms lijkt er iets mis te zijn gegaan in de natuur, maar soms is er ook een simpele verklaring voor. Een grove den heeft een haakse stam gemaakt en dat lijkt een foutje, maar het is het werk van de dennenlotboorder. De rups van deze nachtvlinder leeft in het topje van een grove den en de grove den kan daarop niet recht omhoog groeien en zal daarom een haakse ‘bocht’ maken.
Dat allerlei dieren aangetrokken worden door een grove den maakt ook een kapotte dennenappel duidelijk. Een specht klemt een dennenappel in de bast van de den en kan zo de zaadjes uit de dennenappel pikken. Deze plek wordt ook wel een smidse genoemd.
Je komt nog allerlei gele trilzwammen tegen en als je goed kijkt kun je zien dat deze letterlijk uit de bast van een boom of struik groeit.
Na ruim kilometer door het bos gewandeld te hebben kom je weer bij de parkeerplaats uit.
Het is een mooie en makkelijk te lopen route door het bos. Doordat je alleen maar één pad hoeft te volgen heb je erg veel tijd om rond te kijken en van alles te zien. Ook al is het een korte route je komt van alles tegen!
